რაც უფრო მომწონს აქაურობა, დრო მით უფრო სწრაფად გადის, ვერც კი ვიგრძენი ეს ერთი კვირა სად წავიდა...
გუშინ კარგი საღამო იყო, სადღაც ვიხეტიალეთ ბეევრი, ან არც ისე ბევრი, მოკლედ კარგი იყო რა. ისე, სულ ასეა, სადმე თუ არ მივდივარ, ბარში ან კლუბში ან სადმე ასეთ ადგილას, სულ მგონია რომ ყუმი ვარ, რაღცა საოცრებას გამოვაკლდი, რაღაცა გამომრჩა, მაგრამ საკმარისია წავიდე, მაშინვე მახსენდება რატომ აღარ მინდება ხოლმე შემდეგ ჯერზე ამ გაბუღულ ჭყლეტვაში ყოფნა ))) მგონი მართლა ყუმი ვარ ;)
დღეს რაღაცა საინტერესო დღე იყო, ტერორის სახლი ანუ ტერორის მუზეუმი დავათვალიერეთ. ეს არის შენობა, რომელიც ჯერ ნაცისტების ადმინისტრაციას ეკუთვნოდა, მერე კომუნისტების, რომელთანაც ასოცირებულია მთელი ის მძიმე პერიოდი რაც უნგრეთმა გაიარა, განსაკუთრებით კომუნისტების ხელში. ძალიან შთამბეჭდავი მუზეუმია, თავისი ტანკით, სურათებით, ძალიან ცოცხალი დეკორაციებით და ... თითქოს ხელუხლებლად შენახული საწამებელი ოთახებით. ბოლო მომიღო იმ სარდაფმა, სახრჩობელები, გაზის კამერები, მართლა გაზის სუნი დგას თან, არ ათბობენ იქაურობას და ...არ ვიცი, გონს ძლივს მოვედი, ძალიან იმოქმედა ამ ყველაფერმა, ახლაც მაჟრიალებს ამას რომ ვწერ... თან ძალიან კარგადაა გაკეთებული მთელი მუზეუმი, ანუ სინათლის ეფექტები, ეს სუნი, სიცივე, ძალიან ახლოს შეიგრძნობ ყველაფერს და თან კედლებზე დამონტაჟბულ მონიტორებზე მიდის კადრები. 50-იანი წლების რა ვთქვა, ყველასთვის საერთო წარსულია მეოცე საუკუნის პირველი სამი მეოთხედი, მაგრამ 89 წლის ოკუპაციის კადრები ისეთი ნაცნობი და ისეთი მტკივნეულია, გადავრიე... და ეს სტალინი კიდე.... რაზე დავფიქრდი იცი? ქართველი ერის როლზე მთელ ამ საშინელებაში და საერთოდ ერების როლზე მსოფლიო ისტორიაში... უხ, გადავიჭერი ეხლა...
სამაგიეროდ გაგრძელება ქონდა საღამოს კარგი, სადღაც მყუდრო ბარში დავსხედით და გლუვეინი დავლიეთ და ბეეევრი ვილაპარაკეთ არაფერზე... მიყვარს ხანდახან ეს არაფერზე ლაპარაკები.. და ცივ საღამოს თბილ ბარში ჯდომა და არაფერზე ლაპარაკი კიდევ უფრო ძალიან მიყვარს :)))
Saturday, November 7, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment