ერთი პრეზენტაცია მორჩა, ახლა ხვალ წერა და მერე დავიწყებ ლიტერატურის კითხვას, რა ბედნიერებააა, არა, ახლაც შემიძლია დავიწყო, მაგრამ ციცქნა სინდისი შემრჩა და მთლად მხატვრული ლიტერატურის კითხვა, მეცადინეობის ნაცვლად არ შემიძლია (ნეტში ბორიალი გაცილებით უფრო კეთილშობილური გამართლებაა, იქ მშობლებს უნდა ველაპარაკო, აქ საიტი უნდა შევამოწმო, იყოს მაინც ჩართული, რა იცი რა ხდება და ა.შ.) დღეს რაღაცა, ძაააალიან სხვამ გავიღვიძე მგონი, ათასში ერთხელ რომ ვარ ხოლმე ისეთმა :) დღესასწაული რომ არის ყველაფერი და რომ გიხარია და რომ...მე ვამაყობ საკუთარი თავით, შენ?
3 comments:
mec vamakob shenit anakoo
ნეტა, მე როდის მივცემ საკუთარ თავს ოფიციალურად, სინდისის ქენჯნის გარეშე კითხვის უფლებას! :( ხოდა, ისა, მეც ვამაყობ შენით! :*
აუ, კომენტარებს ვერიფიკეიშენი გამოურთე, რა, გთხოვ!
Post a Comment