ახლა თბილისში უკვე 27 დადგა, ნარიყალაზე ალბათ ქალაქთან შედარებით უფრო ცივა, შეიძლება ცრის კიდეც, ხშირად ცრის ხოლმე 27-ის ღამეს...არ ვიცი იქ ვინ არის, მაგრამ გარშემო სიჩუმეა, სადღაც გალავანს მიღმა ქალაქს ძინავს, ზოგს არც სძინავს...ნარიყალაზე ბნელა და ცივა, შეიძლება ბანალურია, მაგრამ იქ მინდა ვიყო....ნარიყალაზე დუმილია ამ დროს ყოველთვის, უკვე მშრალი დუმილი..აღარც ვტირით, აღარც ვხუმრობთ, ავდივართ და ვდუმვართ ხოლმე...სხვა რა შეგვიძლია. მეც ასე ვარ, ცარიელი, აღარც ცუდად, აღარც მოგონებებით სავსე, აღარც მაგონდება, აღარც მტკივა თითქოს, უბრალოდ ჩემი ცხოვრების მუდმივა გახდა ეს ყველაფერი...მგონი პირველი წელია რაც 27 ღამე ნარიყალაზე არ თენდება ჩემთვის, უცნაურია უბრალოდ...