გადაირევი

გადავრიე მეზობლები, მთელი დღეა სახლში ვარ, ჯეოსტარის შესარჩევს ვუყურებ და ვიფხრიწები სიცილით, დედა, რა არის ეს? სად იპოვნეს ეს ხალხი ან ვაიმე დედააააა არა, ის მაინც ყველაზე მაგარია „ხ“ თქვიო გოგოს რომ დაუჟინეს და „ხუ“ რო იძახა ბოლომდე, გავიგუდე სიცილით, გამახსენდა მაგაზე ძველი, კარგი დრო, ყველაფერს აქ ხომ არ დავწერ :))))) უმრავლესობა, ვინც კითხულობს, კი მიხვდება რაც გამახსენდა :) ხოდა ასე...გავატარე მთელი დღე ტახტზე და უსაქმურობაში, თუ არ ჩავთვლით, რომ ცოტა ვიმეცადინე კიდეც, ნაგავიც გადავყარე, ჩემი ნივთებიც მოვაწესრიგე ხვალისთვის და ცოტა საჭმელიც ვჭამე (საჭმელი არ ქვია ოღონდ იმას მე რასაც ვჭამ). ახლა იწყება ყველაზე მძიმე მომენტი, კიდევ მაქვს ხვალისთვის დავალება, ფორუმის მაგვარ საიტზე უნდ დავწერო ჩემი აზრი კონკრეტულ მოცემულობასთან დაკავშირებით....არადა, ყველაზე რთული ესაა აქ სწავლის ამბავში, აზრი მაინც უნდა გქონდეს, მიუხედავად იმისა გაქვს თუ არა, ნუ...შეგიძლია არ გქონდეს, მაგრამ ასე ერთი ფურცელი მაინც უნდა დაწერო....არადა, სხვა გზა არ არის, ვეცდები რამეს :))